Dit is een publicatie van Dagblad van het Noorden op 3 maart 2024 geschreven door Peter Nefkins

Atropos staat nu echt in de startblokken, bouw afvalkathedraal kan bijna beginnen: 'eigenlijk zou die op het Malieveld moeten staan'

3 maart - Als de vergunningen maandag rondkomen, kan de bouw van de afvalkathedraal in Koekangerveld deze week nog beginnen. Op het weiland van boer Bert Jansen aan de Mr. J. de Blieckweg verrijst een circulair theater dat bestaat uit steigerbouw, afgedankte banners en witte doeken die aannemers in de bouw gebruiken en die ze normaal na de bouw weggooien.

In de Theaterschuur in Linde heerste zaterdagmiddag een bijna uitgelaten stemming bij de startmiddag van wat het hoogtepunt van Wiede Wold moet worden: de theatervoorstellingen Atropos in de bewuste afvalkathedraal. Het moet de kers op de taart worden van De Wolden als culturele gemeente van Drenthe. Bijna iedereen die bij het prestigieuze circulaire project is betrokken, was daar aanwezig. Van de dames van het naaiatelier, de professionele- en amateur-acteurs, leden van het Dorpsteam Koekangerveld, ontwerpers en de mensen achter de schermen.

Circulair ontwerp

Het enthousiasme waarmee een Atropos-taart werd aangesneden, gaf goed weer hoe alle betrokkenen in dit theaterproject van de Peergroup staan. Er was volop nieuws te melden: dat de bouw van de afvalkathedraal snel begint, maar vooral ook het ontwerp van het bouwwerk. Daar speelt NICE, het Noordelijk Innovatiecentrum voor Circulaire Economie een grote rol in. Ascon de Nijs uit Amsterdam is zowel ontwerper van de kathedraal als het complete decor en hij gaf inzicht in de achterliggende gedachte bij zijn grootse, maar ook circulaire ontwerp. „Een puist in het landschap bij Koekangerveld met twee torens, wat bij een kathedraal hoort. Een gebouw zonder plastic, alleen met materiaal dat zo een nieuwe bestemming krijgt”, vertelde De Nijs.

Van die banners bijvoorbeeld, die overal in het straatbeeld te vinden zijn ter promotie van evenementen en daarna vaak niet meer nodig zijn. „We verzamelen ze nu, halen ze overal vandaan. Van Amsterdam tot Groningen en Meppel. Op verschillende plekken in De Wolden verzamelen we ook teksten: wat vinden de mensen uit De Wolden van bijvoorbeeld het milieu. Al die teksten worden op de banners geschreven en zijn dan duidelijk te lezen voor iedereen.” De bouw van de kathedraal wordt overigens begeleid door een inwoner van het dorp: Rob Wolswinkel, die de nodige ervaring op dat gebied in zich heeft.

Stevige bunkermuziek

De aanwezigen kregen zaterdag ook een inkijkje in de muziek en dans van Atropos. Tom van Wee is een componist en producer en sprak via een filmpje tot de mensen in Linde. De bijgevoegde bunkermuziek was behoorlijk stevig, maar hij liet direct ook een andere kant van zijn werk zien. Eveneens via de film kwam de dans van choreograaf Anne van Suurendonk tot de aanwezigen: ze waren er stil van. „Het wordt echt een groot ding, daarom doen wij dit als Peergroup maar eenmaal in de vier jaar”, meldde Dirk Bruinsma, verantwoordelijk voor het hele concept en tevens regisseur. „Ik heb dans willen integreren in locatietheater, dat is nog nooit eerder gebeurd. Je ziet het vooral in een zwarte doos, ik wil het in het licht brengen. Het was wel een speciale zoektocht hoe we de muziek, de dans en tekst moesten integreren.”

Tijdloze vormen

Met op de eerste rij in de Theaterschuur de dames van het naaiatelier vertelde modeontwerper Jonathan Kok Wai Ho over zijn ideeën. „Geen saai productiewerk, maar ontwerpen op basis van oude kleding, die met emoties en gevoelens verworden tot tijdloze vormen. In Koekangerveld hebben we zeer getalenteerde mensen, in totaal worden zo’n zestig kostuums gemaakt.” De twintig jonge spelers die gezamenlijk de hoofdrol Atropos (eerder Max genoemd) spelen, konden eerder al laten zien wat hun favoriete kleding is; op basis daarvan krijgen ze een kostuum aangemeten.

Kortetermijndenken

Het verhaal van Atropos is geschreven door Bruinsma, mede geïnspireerd door verschillende boeken. Het boek ‘De grote voorouder’ van Roman Krznaric over het steeds maar kortetermijndenken van de mens, maar ook The Story of Stuff’ van Annie Leonard over de overproductie in de wereld en de gevolgen daarvan. Misschien wel de meeste inspiratie kwam van het boek ‘Kleine mensen in de grote wereld’ van onze eigen A. den Doolaard. „Het is de schaduwzijde van al onze spullen, daar zit een houdbaarheidsdatum op. Veel spullen belanden in de natuur of worden verbrand en dat geeft extra uitstoot”, aldus Bruinma. „Roman Krznaric schrijft dat het kortetermijndenken moet worden vervangen door de lange termijn. Dat wordt kathedraal-denken genoemd, zo is de afvalkathedraal ontstaan.”

Op het Malieveld

Iedereen heeft er enorm veel zin in, zo werd zaterdagmiddag in Linde heel goed duidelijk. Zoals cultuurwethouder Albert Haar en burgemeester Inge Nieuwenhuizen van de gemeente De Wolden. „Voor de toekomst moeten we een andere weg zoeken, maar er zijn nog steeds mensen die de toekomst als een bedreiging zien”, filosofeerde Haar. „Maar de toekomst biedt ook perspectief, wat is er allemaal mogelijk op het platteland van De Wolden? Eigenlijk zou de afvalkathedraal op het Malieveld in Den Haag moeten staan. Ik hoop dat Atropos nieuw perspectief geeft.”

De burgemeester stelde vervolgens vast in De Wolden dagelijks mensen tegen te komen die wel degelijk over de toekomst nadenken. Dat is niet voor niks het thema die aan Wiede Wold zit vastgepind: De toekomst van het platteland.

Voor meer info: www.wiedewold.nl